Winkelen in Amsterdam!

AutoMaatjes in gesprek

We noemen haar mevrouw Jansen, want ze wil niet met haar naam in de krant. Ze heeft grote moeite met het feit dat ze een deel van haar onafhankelijkheid kwijt is geraakt door haar ziekte, maar dat hoeven anderen niet te weten. Vanmorgen is mevrouw Jansen, samen met Theo Vredeling en Margreet O'Connor op bezoek bij Oosterhoutvoorelkaar om over hun ervaring met AutoMaatje te vertellen. Er ontstaat al snel een geanimeerd gesprek.

Theo heeft inmiddels 3 ritten voor mevrouw Jansen gereden. Haar dochter woont op afstand en door Theo kon ze haar dochter een bezoek brengen op haar verjaardag. Ze is Theo dankbaar dat hij dit voor haar doet, maar ze vraagt zich ook in alle bescheidenheid af of ze geen last is voor hem. Theo ontkent dit in alle toonaarden. "Ik vind het juist heerlijk om een langere rit te maken! Dan leer je iemand wat beter kennen, want je hebt langer contact met elkaar en er ontstaan leuke gesprekken. Het is voor mij, net als voor degene die ik rijd, net zo goed een uitstapje". Theo fotografeert graag en ziet de rit als een kans om eens op een andere plek te fotograferen. "Ik kom nu op plekken die leuk genoeg zijn om op een ander moment nog eens terug te gaan".

Margreet zou onlangs met mevrouw Jansen naar Amsterdam gaan, maar dat kon helaas niet doorgaan. Nu ze mevrouw Jansen persoonlijk leert kennen, komt de aap al snel uit de mouw. Mevrouw Jansen heeft de rit geannuleerd, omdat ze zich schuldig voelde ten opzichte van Margreet. Ze wil zo graag nog een keer naar de Bijenkorf in Amsterdam. Vroeger kocht ze daar altijd haar kleren en het is een grote wens van haar dit nog een keer te kunnen doen, maar ze heeft dan wel iemand nodig die haar begeleidt tijdens het winkelen en ze wil dit Margreet niet aandoen. "Wat jammer toch, dat mensen zich hierover schuldig voelen. Ik zou dolgraag met mevrouw dit uitstapje maken! Tot nu toe heb ik alleen een aantal korte ritten gereden, maar het lijkt me juist heerlijk om een dagje uit te zijn met mevrouw Jansen. Ze is hartstikke aardig en als ik dan zie dat ik haar blij maak door een lang gekoesterde wens mogelijk te maken, is dat juist fijn".

Wat Margreet betreft mag AutoMaatje nog veel bekender worden in Oosterhout. Aan de reacties die ze krijgt, merkt ze dat steeds meer mensen op de hoogte zijn van de mogelijkheid, maar soms toch schroom hebben om over de drempel te stappen. "Nergens voor nodig hoor! We zijn allemaal vrijwilligers en doen dit juist, omdat we er zelf ook plezier aan beleven. Onlangs bracht ik een oudere dame naar haar zus, die ze al 4 jaar niet had gezien. Tijdens het bezoek ben ik lekker gaan winkelen en heb ik een stukje gewandeld, dus het was bepaald geen straf", lacht Margreet. "Toen ik mevrouw weer op ging halen, vond ik het eigenlijk zelfs te snel gegaan". Theo vult aan: "Dat is trouwens wel een punt dat ik soms lastig vind. Er ontstaat iets met je klant op een langere rit en daardoor wordt je ook wel eens gevraagd om bij het bezoek van bijvoorbeeld familie te blijven. Fijn dat je merkt dat je welkom bent, maar zelf wil ik graag enige afstand behouden om de privacy van mijn klant te beschermen. Toen mevrouw Jansen me vroeg om mee naar binnen te gaan bij haar jarige dochter, heb ik dat gedaan. Ook haar dochter vond het geen enkel probleem, maar ik ben maar kort gebleven. Het was me toch te privé".

De ritten voor AutoMaatje zijn natuurlijk niet altijd plezierritten. Vaak gaat het ook om praktische dingen, zoals iemand naar het ziekenhuis brengen voor een bezoek aan de polikliniek, of voor het doen van een boodschap. Of zoals laatst, toen iemand naar een begrafenis moest. "Ik moest toen afzeggen, omdat de ruit van mijn auto kapot was", zegt Theo. "En dat vond ik moeilijk! Want juist in droevige omstandigheden wil je mensen niet teleurstellen, maar gelukkig is er altijd wel een collega chauffeur bereid om de rit alsnog te rijden". Voor mevrouw Jansen is het erg belangrijk dat ze gereden wordt door een vertrouwd gezicht. "Dat vind ik het grote voordeel aan AutoMaatje. Ook als ik een taxi bel, zijn ze uiterst correct, maar het voelt voor mij een stuk minder vertrouwd".