Word jij mijn nieuwe collega?
Als je iemand uit de put trekt
In 2004 ging Han met vervroegd pensioen. “Ik was gewend om vrijwilligerswerk te doen. Toevallig kwam ik in contact met een budgetcoach van Surplus en hij maakte me enthousiast hiervoor. Ik nam contact op met Surplus en sinds die tijd ben ik budgetcoach”.
De taak van budgetcoach bleek hem op het lijf geschreven; vertrouwen winnen, assertief zijn, inlevingsvermogen en zin hebben om je in de problematiek van iemand anders te verdiepen. “Soms kost het winnen van vertrouwen de meeste tijd. Mensen voelen zich vaak murw gebeukt door allerlei instanties, die zonder aanziens des persoons de regeltjes blijven handhaven. Ze kunnen niet zomaar geloven, dat jij die onafhankelijke mens bent, die wel komt om hen uit de ellende te helpen. Maar geloof me, als het lukt en je kunt iemand uit de put trekken, dan geeft dat echt een goed gevoel”. Han voelt soms ook frustratie als mensen zich niet aan afspraken houden en, ondanks veel inspanningen, blijven terugvallen in hun oude fouten. “In zo een geval moet je ook lef tonen en de hulp stopzetten, totdat men tot het besef komt, dat veranderen echt nodig is”. Surplus is op zoek naar meer budgetcoaches. “Wat je nodig hebt, is een portie gezond verstand en ervaring met het omgaan met geld en instanties. We nemen nieuwe collega’s altijd een paar keer mee en we kijken wie bij welke casus past. Ik ben er zelf gemiddeld een dag of twee per week mee bezig, maar minder kan natuurlijk ook”.
Ik ben weer blij
samen schaken en meer... Het verhaal van Wil Wil Vuijk, 86 jaar, staat positief in het leven. Ze is ondernemend, heeft geen last van drempelvrees en stapte vorig jaar bij Oosterhoutvoorelkaar de winkel binnen. “Ik moest naar de oogarts, had vervoer nodig, maar ook begeleiding, omdat ik door de oogdruppels minder zou kunnen zien”. Het vervoer was snel geregeld. “Ik werd opgehaald door een vriendelijke vrijwilliger, die me niet alleen naar het ziekenhuis bracht en me daar begeleidde, maar hij bleef bij thuiskomst nog even tot hij wist dat het goed met me ging. Geweldig!”. Heb ik toch nog familie! “Toen ik alleen kwam te staan, besefte ik al snel, dat ik zelf iets moest ondernemen als ik onder de mensen wilde blijven. Ik sloot me aan bij verenigingen, waardoor ik allerlei leuke contacten kreeg. En ik nam me voor om schaken te leren, want ik wil mijn hersens blijven trainen en vroeger speelde ik liever met poppen”. Via OVE kwam Wil in contact met Jeroen, die graag met Wil wilde schaken. “Dat werd een heel leuk contact”. Het schaken stopte, toen Jeroen ander werk kreeg, maar inmiddels had Wil kennis gemaakt met zijn gezin. “Al snel was het tante Wil. Ik ben er superblij mee. Heb ik toch nog familie!”. Wil heeft zichzelf onlangs overwonnen door een rollator aan te schaffen. “Het was een drempel, maar nou kan ik op een veilige manier met mijn vriendin van de schildersclub een wandelingetje maken en dan samen met een knapzak en een kopje koffie in het park op een bankje, ieder op een hoekje, want het is wel corona hè?”. Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal